W2W@rthog (2002-2014/2016)
W2Warthog (2002-2016)
	De studioband bestaande uit twee broers en muzikale gasten
What's Left? - W2Warthog wp012 Ain't Right - W2Warthog wp015 Phacochoerus Africanus - W2Warthog wp018	In 2001/02 was Pim druk aan de slag met zijn band Three of a Kind met muziek van oa Jimi Hendrix en Robin Trower in een poging om met deze muziek een groter publiek te bereiken. (zie THREE OF A KIND) Omdat er nog een paar nummers van Offscreen onopgenomen op de plank lagen, nam Pim deze begin 2001 met hulp van Henk en Françoise in zijn eigen Warthog studio in Culemborg op. Dit was echter veel te weinig materiaal om een nieuwe CD mee te vullen, zodat de gebroeders Thiemens toch weer gezamenlijk een nieuw opus bedachten, een studioproject getiteld What’s Left?: een CD met 15 nummers met van alles wat, als een overzicht van hun beste oude en nieuwe materiaal. Het zou dit keer een CD worden, die volledig in eigen beheer en volgens eigen opname- en productieinzichten kon worden uitgevoerd met nooit opgenomen oude nummers uit de Phylice Ghetta periode, zo ook van Few More Licks en Offscreen, 2 covers van Cream en Procol Harum als eerbetoon aan de oude roots en geheel nieuw materiaal. Eindelijk geen concessies meer en dat eigen tegendraadse en tegenmaatse geluid opnemen, waaraan meer dan 25 jaar was gewerkt!! Deze studioband werd genaamd W2Warthog, zodat de opnames, die zowel in 2001 als 2002 in de Warthog studio plaatsvonden, konden worden uitgevoerd met Pim Thiemens gitaar, zang, dwarsfluit, drumcomputer, Hans Thiemens basgitaar, Chapman stick, voice, rainstick, Henk Spies sopraansax, Françoise Vaal zang en Welmoed Homan backing vocal. Een perfecte CD………… In hetzelfde stramien werkte W2Warthog verder aan het 2e deel getiteld Ain’t Right! Ook op deze CD, die in 2009 is uitgebracht, is een aantal nog niet eerder vastgelegde nummers uit de Phylice Ghetta tijd verschenen als ook weer veel nieuwe nummers van de gebroeders Thiemens. Zo bezingt het eerste nummer de lotgevallen van een platgereden kikker, is Sensilube het soepele glijmiddel van de W2W@rthog-boys, Lapsong Souchon wordt uitgevoerd in een vers gezette theepot-versie, is de Phylice Ghetta-ballad Woman uit 1990 in een nieuw jasje gestoken net als de gepolijste Phylice-“hit” Glass and Concrete. Ook is er het prachtige Lover Man, oorspronkelijk uit 1942, in een door Françoise Vaal prachtig gezongen jazzy versie. Voor de derde en laatste cd in de W2Warthog-serie, getiteld “Phacochoerus Africanus”, zijn Pim en ik in 2009 begonnen met de opnames van oude Ghetta nummers en enkele nieuwe stukken, waarbij ‘de filosofie’(haha) achter het ontstaan van het Warthog-fenomeen centraal stond. Het zou een cd met acht nummers worden, zo groot dus als een EP, onder andere met alle ‘Warthog’ varianten. Zeven van de acht nummers waren klaar en afgemixed, toen Pim in 2014 in snel tempo ziek werd en overleed. Van het achtste nummer was alleen een basis opgenomen. Na Pims dood heb ik ons gezamenlijke muziekarchief doorgenomen, waaruit bleek, dat er nog een paar niet gebruikte of niet volledig uitgecomponeerde nummers in ruwe vorm opgenomen waren. In de tijd tussen de herfst van 2014 en eind 2016 is Phacochoerus tot een nieuwe overzichts-cd van 17 nummers uitgegroeid volgens bovengenoemde filosofie, waarbij ook een aantal nieuwe nummers op oude muzikale, nog onontgonnen thema’s zijn ontstaan. Phylice- drummer Igor Blok en Offscreen-zangeres en tekstschrijfster Françoise Vaal hebben hun enthousiaste en vakkundige medewerking verleend aan het Phacochoerus-project. En nu in december 2016 is de trilogie na What’s Left? (2003) en Ain’t Right! (2008) uiteindelijk toch voltooid. Hiermee is na ruim 15 jaar een einde gekomen aan het bestaan van W2Warthog…. Hans.
	De filosofie achter Warthog: Vaak lijken keuzes voor een bepaalde richting in het leven zo maar uit de lucht te vallen, soms worden er veel te zwaarwichtige uitwijdingen door zogenaamde kenners of bedenkers over gegeven. Als kind werd ik altijd geobsedeerd door de dierenwereld in Afrika, door de dierenboeken van Walt Disney daarover, door het Full Speed plaatjesalbum Dieren van Overal (rond 1960), en ik wilde dan ook bioloog worden zoals Armand & Michaela Dennis uit de tv-serie Luipaard op Schoot. Later kwam ik, soms denk ik wel eens : helaas…. tot andere keuzes. In muzikale zin ontwikkelde mijn smaak ( en die van Pim) zich langzamerhand tot randgebieden van de popmuziek. In eerste instantie via The Fortunes(!), The Spencer Davis Group, Procol Harum en Cream naar Jimi Hendrix. Op de dubbelelpee Wheels on Fire (Cream) stond een eigenaardig nummer van Pim’s drumheld Ginger Baker: Pressed Rat and Warthog ( zie What’s Left? – W2Warthog), wat mij juist beviel om zijn eigenaardigheid, een beetje zoals Strawberry Fields Forever van The Beatles mij ook beviel. Langzamerhand maakten mijn broer en ik ons los van het geijkte naar het wat meer originele werk. Mijn teksten in onze muziek worden geïnspireerd door het gevoel, dat de muziek mij geeft. Door mijn voorliefde voor Afrika zijn een aantal teksten dan ook aan dat continent opgedragen. In 1984 bedachten we met Phylice Ghetta een nummer, waarbij ik weer moest denken aan die eigenaardige wrattenzwijnen: drukdoende wroeters, druktemakers, underdogs, zoals mijn broer en ik ook altijd op die manier met onze muziek bezig waren en nog altijd zijn. Zo schreef ik de tekst voor The Warthog (door Pim aangeduid met “one out of three”, - omdat er meerdere versies zouden volgen -, zie de verzamel CD van Ghetta: Warthog). Twee jaar later volgde een 2e versie van The Warthog, waarvan de opnames uit die tijd nog herontdekt moeten worden. In 1988 ontstond The Warthog (three is the limit), een soort van definitieve versie, die in bewerkte vorm op de CD Ain’t Right! te horen zal zijn. En in 2003 ontstond als klap op de vuurpijl nog The Warthog, part IV!!, ook op Ain’t Right! Doordat onze muzikale vorm lanzamerhand beinvloed werd door UK, King Crimson en vele anderen uit de techno-rock-rand van de pop, plaatsten wij onszelf ook in de marge van de popmuziek. Wij kozen Warthog als ons embleem, zodat de Warthog-studio in Culemborg ontstond, de WarthogProductions en als laatste W2Warthog, de verpersoonlijking van de muzikale eenheid tussen Pim en mij. Warthog – brutale underdog, die nooit opgeeft. Hij bevalt ons goed. Hans Thiemens.
	You can order cd's at: tiemwerk1@caiway.nl or 06 - 290 60 600 warthog productions 2005